axia

«Ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας»: ευχή και στόχος ζωής του μέσου Έλληνα διαχρονικά .

Από το νόστο του Ομηρικού Οδυσσέα που ζει και παλεύει για να ξαναδεί καπνό αναθρώσκοντα από το σπιτικό του, μέχρι τον Οδυσσέα Ελύτη που ψάλλει : «τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου», το «σπίτι» παραμένει σύμβολο σε όλα τα είδη της ποίησής μας αδιάλειπτα. Περνά στο τραγούδι μας, το δημοτικό, το λαϊκό, το έντεχνο. Ορθώνεται σύμβολο ζωής, ταυτίζεται με τη ρίζα που ο άνθρωπος πρέπει να ρίχνει για να μην είναι υπάνθρωπος ή υπεράνθρωπος: «Σπίτι  δεν τονε σκέπαζε, σπήλιο δεν τονε χώρει, τα όρη διασκέλιζε, βουνού κορφές επήδα».

Μέχρι και τις αρχές του 20^ου αιώνα η ανάγκη-όνειρο για ιδιόκτητη στέγη σφραγίστηκε στο γονίδιο του Έλληνα μέσα από σκλαβιές, ξεριζωμούς, πολέμους, προσφυγές, κοινωνικές ανισότητες. Σε ένα κράτος γραφειοκρατικό και αδιάφορο για τις ανάγκες του, ποτέ δεν ένοιωσε ασφαλής για τα δικά του γεράματα αλλά και την καλή αρχή στη ζωή των παιδιών του απουσία στέγης. Η απόκτησή της έγινε κυρίαρχη αξία. Ποιος μέσος ενήλικος Έλληνας δεν έχει να θυμηθεί στερήσεις των γονιών του που, όσο κι αν κρύβονταν επιμελώς από τα παιδικά του μάτια, πάντα κάτι εξείχε για να του αγκυλώνει την καρδιά; Και ήρθε ο νέος αιώνας και βρήκε τον μέσο Έλληνα με δική του στέγη.

Και ήρθε το 2012 με το 21% των Ελλήνων να βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Σύμφωνα με έρευνες, οι άστεγοι που έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση αποτελούν το 11% του συνολικού αριθμού, οι απόφοιτοι Λυκείου φτάνουν το 23,5% ενώ μόλις το 9,3% των αστέγων δηλώνουν αναλφάβητοι.

Ζούμε μια περίοδο που οι άστεγοι και ευπαθείς στηρίζονται, στην καλύτερη των περιπτώσεων, πλημμελώς. Οι δε ιδιοκτήτες κατοικίας βομβαρδίζονται από ατελείωτα τέλη. Λες και διέπραξαν κάποιο παράπτωμα για το οποίο πρέπει να πληρώσουν. Είναι λοιπόν τώρα η ώρα να κοιτάξουμε να  διασφαλίσουμε αυτό που κατακτήσαμε. Τα χρήματα που απαιτούνται για την ασφάλιση κατοικίας είναι ασύγκριτα λιγότερα από αυτά που καλείται, σε ετήσια βάση, να πληρώσει ο ιδιοκτήτης σε φόρους. Φόροι που η ανταποδοτικότητά τους θα φανεί κάποτε στο βάθος του τούνελ… Αντίθετα, στην αγορά ασφαλειών διατίθενται ποικίλα πακέτα ασφάλισης κατοικίας με ενδεικτικό κόστος 0,50 € την ημέρα για αξία κατασκευής και περιεχομένου κτιρίου 130.000€. Ένα τέτοιο πρόγραμμα καλύπτει άμεσα ανάγκες αποζημίωσης από περιπτώσεις πυρκαγιάς, πλημμύρας, διάρρηξης, βανδαλισμού, τρομοκρατικής ενέργειας, απώλειας ενοικίων, αμοιβές μηχανικών/αρχιτεκτόνων έως και κάλυψη έργων τέχνης κ.α.

Είναι φανερό ότι, σε ένα κρατικό μηχανισμό που αδυνατεί ή αδιαφορεί να παράσχει εμπράγματη ασφάλεια στον πολίτη, η ευθύνη μετατοπίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στους ώμους του καθενός μας. Ας αποφασίσουμε έγκαιρα να επωμισθούμε και αυτό το βάρος που όμως θα εξασφαλίσει τους κόπους μιας ζωής για «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας».

Χωματάς Δημήτρης

Ασφαλιστικός Σύμβουλος & Σύμβουλος Επενδύσεων