«Συνδεδεμένος» Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής ή Διαμεσολαβητής «Αποκλειστικής Συνεργασίας»;
6 Νοεμβρίου 2015
Η ελληνική ασφαλιστική αγορά στον κλάδο ζωής ιδιαίτερα, αναπτύχθηκε, από την δεκαετία του ’90 και μετά, στηριζόμενη στο δίκτυο Agency: στο δίκτυο συνεργατών Ασφαλιστικών Συμβούλων και Συντονιστών αποκλειστικής συνεργασίας.
Ένα δίκτυο δηλαδή ελεύθερων επαγγελματιών ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, οι οποίοι υπογράφοντας σύμβαση αποκλειστικής συνεργασίας είχαν παραιτηθεί στην ουσία του δικαιώματός τους να συνεργάζονται με άλλες εταιρείες.
Κάποιοι απο αυτούς δε, τις δεκαετίες ’80 και ’90 έως σήμερα, λειτουργούσαν και λειτουργούν σε πλαίσιο μισθωτής εργασίας.
Κάποια στιγμή ωστόσο η ελληνική νομοθεσία, προσαρμοζόμενη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, καθιέρωσε και το θεσμό του «Συνδεδεμένου Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή», μια κατηγορία διαφορετική από τις υπόλοιπες.
Το βασικό χαρακτηριστικό του Συνδεδεμένου ΑΔ είναι ότι λειτουργεί κατ’ εντολήν της ασφαλιστικής εταιρείας για την οποία εργάζεται. Στις μέρες μας η συγκεκριμένη κατηγορία παρατηρείται κυρίως στα τραπεζικά δίκτυα όπου και η πλειοψηφία των τραπεζικών υπαλλήλων λειτουργεί υπό αυτό το πλαίσιο.
Ποιά είναι όμως η διαφορά μεταξύ του «Συνδεδεμένου» ΑΔ και του ΑΔ «Αποκλειστικής Συνεργασίας»;
Πρώτα απ' όλα διαφορά εντοπίζεται στο επίπεδο της ευθύνης.
Την ευθύνη για τα λάθη και τις παραλείψεις του «Συνδεδεμένου» την έχει η εταιρεία. Επίσης σήμερα οι Συνδεδεμένοι αμοίβονται κυρίως ως μισθωτοί, ανεξάρτητα απο το αν η αμοιβή τους συνοδεύεται και απο μπόνους και άλλες παροχές.
Από την άλλη ο Διαμεσολαβητής «Αποκλειστικής Συνεργασίας» έχει δικαίωμα προμήθειας, άρα δηλαδή «εμπορικό δικαίωμα».
Ταυτόχρονα όμως και με βάση το ισχύων νομικό πλαίσιο, ο Αποκλειστικός δεν έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει οικειοθελώς από την εταιρεία του και να δικαιούται για κάποιο διάστημα την γνωστή τριετία των προηγούμενων προμηθειών του – καταργείται δηλαδή στην πράξη η έννοια του εμπορικού του δικαιώματος.
Που υφίσταται λοιπόν, εάν υφίσταται, η διάκριση μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών;
Μήπως το δίκτυο διαμεσολαβητών αποκλειστικής συνεργασίας έχει τις υποχρεώσεις του συνδεδεμένου (νομική ευθύνη) αλλά δεν απολαμβάνει τα σχετικά δικαιώματα της ανεξάρτητης διαμεσολάβησης (εμπορικό δικαίωμα στις προμήθειες);
Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να δημιουργηθεί ένα διακριτό πλαίσιο μεταξύ των δύο κατηγοριών με βάση τον δίκαιο καταμερισμό ευθυνών και δικαιωμάτων ώστε ο κάθε επαγγελματίας αλλά και η κάθε εταιρία να μπορούν να επιλέγουν σχέσεις συνεργασίας, γνωρίζοντας ξεκάθαρα τα ωφέλη και τις υποχρεώσεις τις κάθε κατηγορίας με στόχο μια υγιή και αρμονική συνεργασία;
Θα ήταν για παράδειγμα πολύ πιο ωφέλιμο για τη σωστή ανάπτυξη εργασιών να γνωρίζει ο διαμεσολαβητής ο οποίος αποδέχεται τη νομική ευθύνη του επαγγέλματός του (για αυτό άλλωστε διατηρεί και συμβόλαιο αστικής ευθύνης), όπως επίσης αποδέχεται να ελέγχεται εποπτικά και να τηρεί όλες τις σχετικές υποχρεώσεις, να γνωρίζει τουλάχιστον ότι κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των αμοιβών του.
Απο την άλλη είναι επίσης σωστό να αναπτυχθεί δίκτυο συνδεδεμένων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών οι οποίοι με τη σειρά τους θα γνωρίζουν ότι παραχωρούν μεν ένα κομμάτι από τα δικαιώματά τους για προμήθειες σε περίπτωση αποχώρησης, περιορίζονται όμως σημαντικά οι ευθύνες τους απέναντι στο νόμο και τον επόπτη!
Οι δύο κατηγορίες και τα όρια μεταξύ τους είναι σημαντικό να επανεξεταστούν από τους αρμόδιους, εφόσον και η ασφαλιστική βιομηχανία αναζητά –παγκοσμίως - όλο και περισσότερο το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα αναπτύξει υγιείς εργασίες με ακόμη πιο ποιοτικούς διαμεσολαβητές.
Η συντακτική ομάδα του Underwriter επεξεργάζεται καθημερινά τα δεδομένα της ασφαλιστικής βιομηχανίας και τα παρουσιάζει με τον χαρακτηριστικό της τρόπο: Πρακτικά, Περιεκτικά και επί της Ουσίας.
Underwriter.gr - Το δεξί χέρι του ασφαλιστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου