Η κατάρα ενός εξαπατημένου συντονιστή!
To τραγούδι «Κατάρα» του Νίκου Πάνου το γνωρίζετε;
Κατάρα να 'χεις από εμένα / που μ' έκανες και πίστεψα σε σένα / και όταν είδες πως σε αγάπησα στα αλήθεια / μ' άλλον έφυγες και μ' άνοιξες πληγές στα στήθια...
Πόσο γελάστηκα, αχ πόσο / σε εσένα την αγάπη μου να δώσω / μα συνείδηση δεν είχες κατά βάθος / παρ' την κατάρα μου και εγώ θα ζω μονάχος.
Είναι το τραγούδι του εξαπατημένου συζύγου αλλά στην δική μας περίπτωση εγώ θα το αφιερώσω σε όλους τους «εξαπατημένους» συντονιστές γραφείων πωλήσεων.
Τι ρόλος άραγε και αυτός... Να ερωτευτείς ένα προϊόν, ένα κλάδο, να φλερτάρεις με μια εταιρεία, να παλέψεις να την κατακτήσεις, να συζήσεις μαζί της και να την «παντρευτείς» επιχειρηματικά, να φτιάξεις οικονομική σιρμαγιά κοντά της, να δημιουργήσεις τέκνα - ασφαλιστικούς συμβούλους, να παλέψεις για την ανατροφή τους βάσει των κανόνων «της οικογένειας» , να τους ενθαρρύνεις στο δικό τους δρόμο για προσωπική εξέλιξη και παραγωγή, να κάνεις όνειρα για την καριέρα των συνεργατών σου και την δική σου, να δημιουργήσεις ένα κοινωνικό δίκτυο «συγγενών και φίλων» - πελατών, σωματείων, θεσμικών οργάνων και στο τέλος με την ευτελή δικαιολογία της «ασυμφωνίας χαρακτήρων» – υπονοώντας ότι κάποιος άλλος νεώτερος και πιο φτηνός μας ταιριάζει καλύτερα - εσύ μένεις ξεσπιτωμένος... χωρίς στέγη... χωρίς οικογένεια.... Και γιατί ίσως αυτό; Γιατί κάποιος από το περιβάλλον της «συζύγου» - εταιρείας , κάποιο διοικητικό στέλεχος που πιθανόν μάλιστα εσύ να ανέθρεψες να σε αξιολογήσει ως ανεπαρκή στα συζυγικά σου καθήκοντα... Ανεπαρκής... αλλά βάσει ποιων κανόνων;... και ποιος τους έχει θέσει;... και αν υπάρχουν ποιος ελέγχει ότι εφαρμόζονται;
Και τότε, με πόνο και ερωτηματικά στην καρδιά σέρνεσαι στα δικαστήρια για ένα ευπρεπές διαζύγιο... Και εκεί ένας «ψυχρός και άμεμπτος θεωρητικά τρίτος» θα αξιολογήσει την δική σου πορεία και θα αποδώσει δικαιοσύνη στον διαχωρισμό και στην διαχείριση των κεκτημένων σου. Κάποιος τρίτος, εάν και αυτός φυσικά λειτουργήσει με το γράμμα του νόμου, θα ασχοληθεί μαζί σου για να αξιολογήσει τους δικούς σου πόνους, την δική σου αφοσίωση στη επαγγελματική σύντροφο σου και να αποτιμήσει τελικά ποιες πρέπει να είναι οι δικές σου απολαβές... Και λέω κατάρα για όλους τους εξαπατημένους συντονιστές γραφείων πωλήσεων γιατί η υλική αποτίμηση μιας ολόκληρης ζωής δεν αντικατοπτρίζει καμιά πνευματική αφοσίωση, ψυχική και συναισθηματική επένδυση στο έργο του συντονιστή ασφαλιστικών συμβούλων όπου με το δικό σου επίθετο προωθείς ένα ασφαλιστικό προϊόν αλλά κυρίως κτίζεις ζωές και καριέρες... Και στο τέλος λόγω κάποιου νεότερου σε ηλικία, με θεωρητικά εφόδια αλλά χωρίς την εμπειρία μιας τέτοιας συμβίωσης και του κλάδου αξιολογείσαι σαν αποπαίδι και παραπέμπεσαι στο περιθώριο. Κατάρα λοιπόν, να 'χεις από εμένα / που μ' έκανες και πίστεψα σε σένα / και όταν είδες πως σε αγάπησα στα αλήθεια / μ' άλλον έφυγες και μ' άνοιξες πληγές στα στήθια...
diogenisagency
Κατάρα να 'χεις από εμένα / που μ' έκανες και πίστεψα σε σένα / και όταν είδες πως σε αγάπησα στα αλήθεια / μ' άλλον έφυγες και μ' άνοιξες πληγές στα στήθια...
Πόσο γελάστηκα, αχ πόσο / σε εσένα την αγάπη μου να δώσω / μα συνείδηση δεν είχες κατά βάθος / παρ' την κατάρα μου και εγώ θα ζω μονάχος.
Είναι το τραγούδι του εξαπατημένου συζύγου αλλά στην δική μας περίπτωση εγώ θα το αφιερώσω σε όλους τους «εξαπατημένους» συντονιστές γραφείων πωλήσεων.
Τι ρόλος άραγε και αυτός... Να ερωτευτείς ένα προϊόν, ένα κλάδο, να φλερτάρεις με μια εταιρεία, να παλέψεις να την κατακτήσεις, να συζήσεις μαζί της και να την «παντρευτείς» επιχειρηματικά, να φτιάξεις οικονομική σιρμαγιά κοντά της, να δημιουργήσεις τέκνα - ασφαλιστικούς συμβούλους, να παλέψεις για την ανατροφή τους βάσει των κανόνων «της οικογένειας» , να τους ενθαρρύνεις στο δικό τους δρόμο για προσωπική εξέλιξη και παραγωγή, να κάνεις όνειρα για την καριέρα των συνεργατών σου και την δική σου, να δημιουργήσεις ένα κοινωνικό δίκτυο «συγγενών και φίλων» - πελατών, σωματείων, θεσμικών οργάνων και στο τέλος με την ευτελή δικαιολογία της «ασυμφωνίας χαρακτήρων» – υπονοώντας ότι κάποιος άλλος νεώτερος και πιο φτηνός μας ταιριάζει καλύτερα - εσύ μένεις ξεσπιτωμένος... χωρίς στέγη... χωρίς οικογένεια.... Και γιατί ίσως αυτό; Γιατί κάποιος από το περιβάλλον της «συζύγου» - εταιρείας , κάποιο διοικητικό στέλεχος που πιθανόν μάλιστα εσύ να ανέθρεψες να σε αξιολογήσει ως ανεπαρκή στα συζυγικά σου καθήκοντα... Ανεπαρκής... αλλά βάσει ποιων κανόνων;... και ποιος τους έχει θέσει;... και αν υπάρχουν ποιος ελέγχει ότι εφαρμόζονται;
Και τότε, με πόνο και ερωτηματικά στην καρδιά σέρνεσαι στα δικαστήρια για ένα ευπρεπές διαζύγιο... Και εκεί ένας «ψυχρός και άμεμπτος θεωρητικά τρίτος» θα αξιολογήσει την δική σου πορεία και θα αποδώσει δικαιοσύνη στον διαχωρισμό και στην διαχείριση των κεκτημένων σου. Κάποιος τρίτος, εάν και αυτός φυσικά λειτουργήσει με το γράμμα του νόμου, θα ασχοληθεί μαζί σου για να αξιολογήσει τους δικούς σου πόνους, την δική σου αφοσίωση στη επαγγελματική σύντροφο σου και να αποτιμήσει τελικά ποιες πρέπει να είναι οι δικές σου απολαβές... Και λέω κατάρα για όλους τους εξαπατημένους συντονιστές γραφείων πωλήσεων γιατί η υλική αποτίμηση μιας ολόκληρης ζωής δεν αντικατοπτρίζει καμιά πνευματική αφοσίωση, ψυχική και συναισθηματική επένδυση στο έργο του συντονιστή ασφαλιστικών συμβούλων όπου με το δικό σου επίθετο προωθείς ένα ασφαλιστικό προϊόν αλλά κυρίως κτίζεις ζωές και καριέρες... Και στο τέλος λόγω κάποιου νεότερου σε ηλικία, με θεωρητικά εφόδια αλλά χωρίς την εμπειρία μιας τέτοιας συμβίωσης και του κλάδου αξιολογείσαι σαν αποπαίδι και παραπέμπεσαι στο περιθώριο. Κατάρα λοιπόν, να 'χεις από εμένα / που μ' έκανες και πίστεψα σε σένα / και όταν είδες πως σε αγάπησα στα αλήθεια / μ' άλλον έφυγες και μ' άνοιξες πληγές στα στήθια...
diogenisagency
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου