Από πού πάνε για Άνοιξη;
Τελειώνει ο Χειμώνας με τον Φεβρουάριο στην τελευταία μέρα και
αναρωτιούνται κάποιοι οδοιπόροι της ζωής «από πού πάνε στην Άνοιξη»;
Πάνε ή μόνη της έρχεται η Άνοιξη;
Έρχεται η Άνοιξη!
Να τη! Φυτρώνει, μπουμπουκιάζει στους ανθούς, «πετά μάτια» στα κλαδιά, γλυκαίνει ο καιρός, όλα λάμπουν κάτω από τον γαλάζιο ουρανό, φτερουγίζουν πουλιά, χελιδόνια επιστρέφουν, νεοσσοί τολμούν το πρώτο πέταγμα στις στέγες σπιτιών, ξανάρθε ο βόμβος της μέλισσας, άσπρα περιστέρια και κότσυφοι μαύροι ερωτεύονται με φασαρία, τα χωράφια φοράνε λουλουδάτα σκεπάσματα, πρασινίζουν οι αγροί, γεμίζει ο τόπος αρώματα λουλουδιών και εμφανίζονται αγριόκρινοι, κρόκοι, μαργαρίτες κίτρινες, άσπρα χαμομήλια, κατακόκκινες παπαρούνες, μπλε ανεμώνες, κρητικά, καμπανούλες μπλε, ροζ και άσπρες λαδανιές σε θαμνότοπους, μπέλλες, καλεντούλες, κενταύρια Αττικής, χρυσάνθεμα – μαντηλίδες, κροκόφυλλες σκορτσονέρες Θεσσαλίας, άγρια μωβ περικοκλάδα, ματθιόλες μωβ, αιθιονήματα βραχόφυλλα Μακεδονίας, ερύσιμα λαμπρά κίτρινα Αιγαίου, πικραγγουριές, αγριοκουμαριές με άνθη υπόλευκα, κουμαριές κόκκινες, γαλαστοιβάδες, κίτρινοι φλώμοι, ρετσινολαδιές (ρίκινα) κοκκινωπές, πουρνάρια με έντομα κόκκινης χρωστικής, γεράνια κονδυλώδη, ρόδινα ή ιώδη, κίτρινα αγούδουρα, μπλε στουρέκια, ασπάλαθοι, αγριολεβάντες αρωματικές, σκούρες βιολέτες, μελισσόφυλλες νεπέτες Κυκλάδων, ασφάκες στην Ήπειρο, ροσμάρινα δενδρολίβανα με λευκά ή κυανά άνθη, ανοιχτορόδινες φασκομηλιές, δάφνες, κουτσουπιές, αφάνες κίτρινες Πελοποννήσου, λευκά λούπινα και μπλε Αιγαίου, μηδικές, σπάρτα κίτρινα, αστερωτά τριφύλλια, λευκά αγριολίναρα, μολόχες άγριες φαρμακευτικές, ξυνήθρες κίτρινες, παιώνιες άσπρες και κατακόκκινες Θράκης, πολύγαλα γαλάζια Εύβοιας, νεραγκούλες λευκές και ρόδινες, λευκές ρεζέδες Κρήτης κίτρινοι απήγανοι, βερονίκες γαλάζιες και τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων...
«Έστησε ο έρωτας χορό με τον τρελό Απρίλη» θα γράψει ο Δ. Σολωμός μόλις μπει για τα καλά η άνοιξη! Αλλά και ο Πετράρχης θα παραλληλίσει την άνοιξη με την νεότητα λέγοντας «Η άνοιξη είναι η νιότη του έτους και η νιότη είναι άνοιξη της ζωής»!
Χαίρομαι τη ζωή, χαίρομαι τα νιάτα, χαίρομαι τις νέες ιδέες, τις νέες αποφάσεις, τις ελπίδες στα μάτια των ανθρώπων!
Χαίρομαι αυτούς που ξανανιώνουν δημιουργώντας ανεξαρτήτως ηλικίας. Η άνοιξη έρχεται με την μέσα ανανέωση!
Μέσα στα νερά της λίμνης των ματιών αυτών που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο καθρεφτίζονται αποφάσεις, σχέδια, στόχοι, σπινθηροβόλα βλέμματα που κοιτάνε κορφές, πρόσωπα αποφασισμένα, ψυχές φλογισμένες με φλόγες ιδανικών για ασυμβίβαστες ζωές, με μάχες και νίκες σε φόβους και αγωνίες!
Είναι γεμάτη η ιστορία με βίους ανθρώπων που στην άνοιξη της ζωής τους έφερναν την άνοιξη στην κοινωνία… Ακούω και σήμερα το σφυρί και κοπίδι αυτών των ανθρώπων ανεξαρτήτως ηλικίας που σμιλεύουν τα ακατέργαστο κομμάτι μαρμάρου να το φτιάξουν υπέροχο άγαλμα με την ομορφιά του Ερμή ή της Αφροδίτης. Άλλωστε όλη η ζωή μας μια τέτοια προσπάθεια είναι! Μια καλλιτεχνική προσέγγιση να είναι ωραίο το έργο της ζωής μας, η δουλειά μας, η οικογένειά μας, τα παιδιά μας, το παιχνίδι μας, το σπίτι μας…
Γύρω μας ακούω τα βογγητά ανθρώπων που τους τραυμάτισαν τα χέρια η θλίψη, η αγωνία, η αποτυχία, η κακή τύχη, αδικία… Γεμίζω μελαγχολία που κατάμονοι δεν έχουν κουράγιο ν’ αρπάξουν πάλι το σφυρί να ξαναρχίσουν. Η κακή τύχη, ο θάνατος, η αρρώστια, η ζημιά.. επανέρχονται συνεχώς. Τα βάσανα στους ανθρώπους μοιάζουν με θάλασσα που πάει κι έρχεται με τα κύματά της. Δεν σταματάνε. Και οι αναποδιές και οι μεταπτώσεις στην ζωή των ανθρώπων ανοίγουν και κλείνουν φτερά. Η περιπέτεια είναι συχνότερη καθημερινά. Δειλιάζει η άνοιξη να έρθει στη ζωή τους.
Οι άνθρωποι είναι τότε που θέλουν κατανόηση και αγάπη. Η δουλειά του ασφαλιστή έχει μέσα της την συμπόνια στον συνάνθρωπο. Λένε πως είναι έργο αγάπης. Θα συμπλήρωνα πως μοιάζει και με Άνοιξη όταν μέσα στην παγωνιά της αρρώστιας ή του θανάτου δίνει ελπίδες σε κάποιους να συνεχίσουν.
Άνοιξη είναι η ασφάλιση για σπουδές ενός παιδιού. Αλλά και η αποζημίωση πάνω στις στάχτες καταστροφής δίνει ζωή να “ξανανθίσει” η ζωή μιας επιχείρησης, ενός σπιτιού, ενός εργοστασίου. Έχει παγωμάρα και φόβο η καταστροφή, το ατύχημα, ο θάνατος, η αναπηρία, η ανικανότητα, η ανεργία. Κρίμα που οι ασφαλιστές έπαψαν να λένε αυτές τις λέξεις!
Είναι πολλοί που γυρίζουν την πλάτη στην ασφάλιση και επιλέγουν να μη ζούνε στην ασφάλεια της Άνοιξης που δίνει ζωή στη ζωή. Δυστυχώς και πολλοί ασφαλιστές τους αρέσει να ασχολούνται με διάφορα ή να φοβούνται να πουν τις λέξεις κρύες, αγνοώντας την Άνοιξη των ανθρώπων με τα λουλούδια, τις χαρές και την “εξασφάλιση” της Άνοιξης κάποιων συνανθρώπων μας.
Φίλοι ασφαλιστές που είστε ελπίδα σε καιρούς απελπισίας, “τραβήξτε” απ’ τον χειμώνα τους συνανθρώπους μας, χαρίζοντάς τους την τύχη να ζήσουν την Άνοιξη, μέσα στην Άνοιξη πιο εξασφαλισμένοι. Φίλοι επικεφαλής των ασφαλιστικών εταιριών που θα εκλεγείτε στο νέο Δ.Σ. της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος φέρτε την άνοιξη στην ασφαλιστική αγορά.
Είστε προνομιούχοι με αυτό που κάνετε και με την γνώση του δρόμου για την Άνοιξη στη ζωή και τα ανθρώπινα! Και να θέλετε να μάθετε από πού πάνε στην Άνοιξη μάθετε ότι ο δρόμος της ανθρώπινης προσέγγισης σας πάει κατευθείαν εκεί. Καλή Άνοιξη!
Πάνε ή μόνη της έρχεται η Άνοιξη;
Έρχεται η Άνοιξη!
Να τη! Φυτρώνει, μπουμπουκιάζει στους ανθούς, «πετά μάτια» στα κλαδιά, γλυκαίνει ο καιρός, όλα λάμπουν κάτω από τον γαλάζιο ουρανό, φτερουγίζουν πουλιά, χελιδόνια επιστρέφουν, νεοσσοί τολμούν το πρώτο πέταγμα στις στέγες σπιτιών, ξανάρθε ο βόμβος της μέλισσας, άσπρα περιστέρια και κότσυφοι μαύροι ερωτεύονται με φασαρία, τα χωράφια φοράνε λουλουδάτα σκεπάσματα, πρασινίζουν οι αγροί, γεμίζει ο τόπος αρώματα λουλουδιών και εμφανίζονται αγριόκρινοι, κρόκοι, μαργαρίτες κίτρινες, άσπρα χαμομήλια, κατακόκκινες παπαρούνες, μπλε ανεμώνες, κρητικά, καμπανούλες μπλε, ροζ και άσπρες λαδανιές σε θαμνότοπους, μπέλλες, καλεντούλες, κενταύρια Αττικής, χρυσάνθεμα – μαντηλίδες, κροκόφυλλες σκορτσονέρες Θεσσαλίας, άγρια μωβ περικοκλάδα, ματθιόλες μωβ, αιθιονήματα βραχόφυλλα Μακεδονίας, ερύσιμα λαμπρά κίτρινα Αιγαίου, πικραγγουριές, αγριοκουμαριές με άνθη υπόλευκα, κουμαριές κόκκινες, γαλαστοιβάδες, κίτρινοι φλώμοι, ρετσινολαδιές (ρίκινα) κοκκινωπές, πουρνάρια με έντομα κόκκινης χρωστικής, γεράνια κονδυλώδη, ρόδινα ή ιώδη, κίτρινα αγούδουρα, μπλε στουρέκια, ασπάλαθοι, αγριολεβάντες αρωματικές, σκούρες βιολέτες, μελισσόφυλλες νεπέτες Κυκλάδων, ασφάκες στην Ήπειρο, ροσμάρινα δενδρολίβανα με λευκά ή κυανά άνθη, ανοιχτορόδινες φασκομηλιές, δάφνες, κουτσουπιές, αφάνες κίτρινες Πελοποννήσου, λευκά λούπινα και μπλε Αιγαίου, μηδικές, σπάρτα κίτρινα, αστερωτά τριφύλλια, λευκά αγριολίναρα, μολόχες άγριες φαρμακευτικές, ξυνήθρες κίτρινες, παιώνιες άσπρες και κατακόκκινες Θράκης, πολύγαλα γαλάζια Εύβοιας, νεραγκούλες λευκές και ρόδινες, λευκές ρεζέδες Κρήτης κίτρινοι απήγανοι, βερονίκες γαλάζιες και τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων...
«Έστησε ο έρωτας χορό με τον τρελό Απρίλη» θα γράψει ο Δ. Σολωμός μόλις μπει για τα καλά η άνοιξη! Αλλά και ο Πετράρχης θα παραλληλίσει την άνοιξη με την νεότητα λέγοντας «Η άνοιξη είναι η νιότη του έτους και η νιότη είναι άνοιξη της ζωής»!
Χαίρομαι τη ζωή, χαίρομαι τα νιάτα, χαίρομαι τις νέες ιδέες, τις νέες αποφάσεις, τις ελπίδες στα μάτια των ανθρώπων!
Χαίρομαι αυτούς που ξανανιώνουν δημιουργώντας ανεξαρτήτως ηλικίας. Η άνοιξη έρχεται με την μέσα ανανέωση!
Μέσα στα νερά της λίμνης των ματιών αυτών που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο καθρεφτίζονται αποφάσεις, σχέδια, στόχοι, σπινθηροβόλα βλέμματα που κοιτάνε κορφές, πρόσωπα αποφασισμένα, ψυχές φλογισμένες με φλόγες ιδανικών για ασυμβίβαστες ζωές, με μάχες και νίκες σε φόβους και αγωνίες!
Είναι γεμάτη η ιστορία με βίους ανθρώπων που στην άνοιξη της ζωής τους έφερναν την άνοιξη στην κοινωνία… Ακούω και σήμερα το σφυρί και κοπίδι αυτών των ανθρώπων ανεξαρτήτως ηλικίας που σμιλεύουν τα ακατέργαστο κομμάτι μαρμάρου να το φτιάξουν υπέροχο άγαλμα με την ομορφιά του Ερμή ή της Αφροδίτης. Άλλωστε όλη η ζωή μας μια τέτοια προσπάθεια είναι! Μια καλλιτεχνική προσέγγιση να είναι ωραίο το έργο της ζωής μας, η δουλειά μας, η οικογένειά μας, τα παιδιά μας, το παιχνίδι μας, το σπίτι μας…
Γύρω μας ακούω τα βογγητά ανθρώπων που τους τραυμάτισαν τα χέρια η θλίψη, η αγωνία, η αποτυχία, η κακή τύχη, αδικία… Γεμίζω μελαγχολία που κατάμονοι δεν έχουν κουράγιο ν’ αρπάξουν πάλι το σφυρί να ξαναρχίσουν. Η κακή τύχη, ο θάνατος, η αρρώστια, η ζημιά.. επανέρχονται συνεχώς. Τα βάσανα στους ανθρώπους μοιάζουν με θάλασσα που πάει κι έρχεται με τα κύματά της. Δεν σταματάνε. Και οι αναποδιές και οι μεταπτώσεις στην ζωή των ανθρώπων ανοίγουν και κλείνουν φτερά. Η περιπέτεια είναι συχνότερη καθημερινά. Δειλιάζει η άνοιξη να έρθει στη ζωή τους.
Οι άνθρωποι είναι τότε που θέλουν κατανόηση και αγάπη. Η δουλειά του ασφαλιστή έχει μέσα της την συμπόνια στον συνάνθρωπο. Λένε πως είναι έργο αγάπης. Θα συμπλήρωνα πως μοιάζει και με Άνοιξη όταν μέσα στην παγωνιά της αρρώστιας ή του θανάτου δίνει ελπίδες σε κάποιους να συνεχίσουν.
Άνοιξη είναι η ασφάλιση για σπουδές ενός παιδιού. Αλλά και η αποζημίωση πάνω στις στάχτες καταστροφής δίνει ζωή να “ξανανθίσει” η ζωή μιας επιχείρησης, ενός σπιτιού, ενός εργοστασίου. Έχει παγωμάρα και φόβο η καταστροφή, το ατύχημα, ο θάνατος, η αναπηρία, η ανικανότητα, η ανεργία. Κρίμα που οι ασφαλιστές έπαψαν να λένε αυτές τις λέξεις!
Είναι πολλοί που γυρίζουν την πλάτη στην ασφάλιση και επιλέγουν να μη ζούνε στην ασφάλεια της Άνοιξης που δίνει ζωή στη ζωή. Δυστυχώς και πολλοί ασφαλιστές τους αρέσει να ασχολούνται με διάφορα ή να φοβούνται να πουν τις λέξεις κρύες, αγνοώντας την Άνοιξη των ανθρώπων με τα λουλούδια, τις χαρές και την “εξασφάλιση” της Άνοιξης κάποιων συνανθρώπων μας.
Φίλοι ασφαλιστές που είστε ελπίδα σε καιρούς απελπισίας, “τραβήξτε” απ’ τον χειμώνα τους συνανθρώπους μας, χαρίζοντάς τους την τύχη να ζήσουν την Άνοιξη, μέσα στην Άνοιξη πιο εξασφαλισμένοι. Φίλοι επικεφαλής των ασφαλιστικών εταιριών που θα εκλεγείτε στο νέο Δ.Σ. της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος φέρτε την άνοιξη στην ασφαλιστική αγορά.
Είστε προνομιούχοι με αυτό που κάνετε και με την γνώση του δρόμου για την Άνοιξη στη ζωή και τα ανθρώπινα! Και να θέλετε να μάθετε από πού πάνε στην Άνοιξη μάθετε ότι ο δρόμος της ανθρώπινης προσέγγισης σας πάει κατευθείαν εκεί. Καλή Άνοιξη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου