Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η ΔΗΜΗΤΡΑ ....[ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ]



 Ποδόσφαιρο παίζεις;
Αν ναι θα ξέρεις την αξία της ομάδας, την αξία του συνεννοούμαι  χωρίς να μιλάω, μοιράζομαι χωρίς να χάνομαι ,  εμπιστεύομαι και με εμπιστεύονται , κάθομαι στον πάγκο γιατί τώρα είναι η στιγμή του ξέροντας  όμως και από τον πάγκο να κάνω δουλειά : να εμψυχώνω, να χειροκροτώ , να στηρίζω, να πονάω .
Αν τώρα έρθει η δική μου στιγμή πρέπει να είσαι και εσύ σίγουρος ότι θα παίξω όσο καλύτερη μπάλα μπορώ , θα τρέξω , θα ιδρώσω, θα λερωθώ , θα πέσω μα θα ξανασηκωθώ, θα αντέξω μέχρι το 90 και αν χρειαστεί και ακόμα παραπάνω...
Είναι ο ενθουσιασμός μου; Είναι η αγάπη μου για την ομάδα; Είναι η αγάπη μου για την δουλειά που επέλεξα, είναι ο στόχος μου να είναι η δουλειά μου το χόμπυ μου; Είναι η λαχτάρα να μπει το γκολ ; είναι όλα αυτά ; Ίσως είναι ότι το ποδόσφαιρο θα υπάρχει όσο υπάρχουν αλάνες

ΔΗΜΗΤΡΑ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου