Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Η μεγαλύτερη πρόκληση του Μάνατζερ Ασφαλιστικών Συμβούλων

Η μεγαλύτερη πρόκληση του Μάνατζερ Ασφαλιστικών Συμβούλων

helpinghand
12 Απριλίου 2016
Η διαχείριση επαγγελματιών Ασφαλιστικών Συμβούλων αποτελούσε και αποτελεί διαχρονικά μια πρόκληση για αυτόν που ασκεί το Μάνατζμεντ, για τον Συντονιστή δηλαδή Ασφαλιστικών Συμβούλων, είτε λειτουργεί σε περιβάλλον Agency, όπου κυρίαρχα τους συναντούμε, είτε πλέον, σε κάποιο βαθμό, και στο ανεξάρτητο δίκτυο.
Είναι πολύ πιο δύσκολο να διαχειριστείς έναν Συνεργάτη ο οποίος έχει διαμορφώσει επαγγελματική ταυτότητα, είτε πορευόμενος μαζί σου είτε επειδή κάποια στιγμή τον συνάντησες στην επαγγελματική καριέρα σου, απο το να διαχειριστείς έναν άνθρωπο ο οποίος μαθαίνει από σένα τη δουλειά στα πρώτα του βήματα.
Ο επαγγελματίας Ασφαλιστής έχοντας γράψει κάποια χιλιόμετρα, έχοντας διαμορφώσει συνήθειες, δεν είναι και τόσο δεκτικός σε καθοδήγηση, κατευθύνσεις και διαχείριση.
Μήπως όμως αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο στο μάνατζμεντ Ασφαλιστικών Συμβούλων; Το να είναι δηλαδή ο Συνεργάτης δεκτικός στην καθοδήγηση και τις προτροπές του Μάνατζέρ του, όσο έμπειρος ή άξιος και αν είναι ο ίδιος;
Για να κερδίσει ο Μάνατζερ την πίστη και την αφοσίωση του Συνεργάτη του πρέπει καταρχάς να ξεχωρίσει πόσο χρήσιμος μπορεί να του φανεί και σε ποιές δραστηριότητες.
Σε διοικητικά ή διαχειριστικά θέματα, σε θέματα του κύκλου πωλήσεων ή σε θέματα οργάνωσης των δραστηριοτήτων του και της καθημερινής του λειτουργίας;
Πολύ συχνά το μάνατζμεντ εξαντλείται στην υποστήριξη διοικητικών θεμάτων και αυτό με τα χρόνια δημιουργεί την αίσθηση στο επαγγελματία Διαμεσολαβητή ότι η μόνη χρησιμότητα του Μάνατζερ είναι η "γραμματειακή" υποστήριξη.
Παράλληλα, η βοήθεια που παρέχει ο Μάνατζερ ως προς τις πωλήσεις, όταν υφίσταται,  ενδεχομένως να περιορίζεται σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος και κατευθύνσεων.
Όλα τα παραπάνω είναι χρήσιμα βεβαίως και είναι σημαντικό να περιλαμβάνονται στα καθήκοντα κάθε Μάνατζερ.
Όμως το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς του πρέπει να αφιερώνεται στο να δίνει λύσεις, να γεννά ιδέες και επίσης να καθοδηγεί στην οργάνωση και στην καθημερινή λειτουργία κάθε έναν Συνεργάτη ξεχωριστά, ανάλογα με ανάγκες του.
Και όλα αυτά λαμβάνοντας υπόψη τις τάσεις της αγοράς και της κοινωνίας, τις οποίες πρέπει να αντιλαμβάνεται μέσα από την επαφή του με το σύνολο των Συμβούλων που διαχειρίζεται.
Ο μάνατζερ έχει την δυνατότητα να ακούει και να βλέπει τις δυσκολίες πολλών επαγγελματιών όπως επίσης, έχει την δυνατότητα να ακούει και να βλέπει τη συμπεριφορά δεκάδων ή εκατοντάδων καταναλωτών, μέσω των επαγγελματιών αυτών.
Οφείλει λοιπόν, με βάση τα δεδομένα και την πληρόφορηση που έχει στη διάθεσή του, να συμπεραίνει τις τάσεις της αγοράς, να εντοπίζει τα συνήθη λάθη ή αδυναμίες των Συνεργατών του και στη συνέχεια εξατομικευμένα να τα χρησιμοποιεί όλα αυτά ως εργαλείο βελτίωσης του καθενός απο αυτούς.
Αυτή είναι η πρόκληση και σε αυτό το πεδίο οφείλει κυρίως να επιτύχει.
Διότι όπως λέει μια γνωστή ρήση: “κάποιος μπορεί να καταφέρει με το ζόρι "να πάρει" από κάποιον άλλον, όμως δεν μπορεί να καταφέρει με τίποτα, "να δώσει” (με το ζόρι).
Για αυτό πρέπει ο κάθε Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής να βρίσκεται και να εργάζεται σε χώρους όπου αποδέχεται τη χρησιμότητα για το επάγγελμά του, των ανθρώπων που έχουν την ευθύνη του και άρα να δρα δημιουργικά και θετικά μαζί τους, ώστε απο κοινού να οδηγούνται στην επιτυχία.
Φυσικά, η δημιουργία τέτοιων χώρων αμοιβαίας εμπιστοσύνης και δημιουργικής συνεργασίας, έγκειται στην προστιθέμενη αξία που θα δημιουργήσει ο κάθε Μάνατζερ για τους Συνεργάτες του, προσφέροντας βοήθεια στις μεγάλες προκλήσεις της δουλειάς (εξεύρεση, τεχνικές πώλησης, οργάνωση δραστηριοτήτων) και όχι αρκούμενος στα βασικά και ευκολότερα όπως γενική επιτήρηση - επίβλεψη, μεταφορά των στόχων που θέτουν τα κεντρικά και γραφειοκρατική διαμεσολάβηση!
Η μεγαλύτερη πρόκληση του Μάνατζερ Ασφαλιστικών Συμβούλων είναι να δίνει λύσεις και να "ξεσκαλώνει" τον Συνεργάτη του κάθε φορά που εκείνος σκοντάφτει, πέφτει ή καθηλώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο ή στάδιο της δουλειάς του.
Aν αυτό το πετύχει (θέλει κόπο και αφοσίωση) τότε θα κερδίσει το σεβασμό και την αφοσίωση ακόμη και των εμπειρότερων και "καλυτερότερων" των Συνεργατών του. Γιατί όλοι, ακόμη και οι πιο επιτυχημένοι, ακόμη και αυτοί με τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, θα έρθει η στιγμή που θα "σκαλώσουν", που θα λυγίσουν, που θα χρειαστούν την κατάλληλη κουβέντα, την ιδέα, ή την ώθηση, με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου